Ξύπνησε το θυμικό ή η παράδοση κρατά?

Δημοσιεύθηκε την 03/02/201503/02/2015 από supporterslead

Ύστερα από 2 χρόνια και πλέον απραξίας γραφής αλλά όχι σκέψης, με τόσα πολλά ερεθίσματα ήταν αδύνατο να μην εκφραστώ.

Ένα άρθρο έχει πολλές αιτίες και αφορμές. Το σημαντικό είναι να ξέρεις γιατί το κάνεις. Ο δικός μου λόγος καθαρά προσωπικός και συνίσταται στην ψυχοθεραπεία.

Σκάω και όταν δεν μπορώ να ξεσπάσω αλλού, γράφω.

Ήμουν πάντα μέτριος στην έκθεση, μέτριος παραμένω και τώρα απλά εκφράζω μία άποψη αφιλτράριστη.

Νιώθω πιο ήρεμος τώρα, πιο νηφάλιος και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Λέτε να μπορέσουμε ως λαός, ως έθνος να προβάλουμε ΜΙΑ άποψη δική μας. Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις πολιτικές εξελίξεις και βλέπω μία στροφή. Όχι προς το καλύτερο αναγκαστικά, αλλά μια στροφή στην αποστροφή του δήθεν. Οι συμβολικές κινήσεις ενέχουν μεγαλείο. Η μη αποδοχή της πολυτέλειας από θεσμούς που γαλουχήθηκαν από αυτήν, έχει την αξία της.

Η αποστροφή που νιώθω για την απερχόμενη κυβέρνηση είναι μη μετρήσιμη. Δεν κατάφερα να ταξιδέψω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου για να ψηφίσω λόγω οικονομικής κατάστασης. Ο αποκλεισμός χιλιάδων ψηφοφόρων (Ευρωπαίοι Έλληνες πολίτες+νέοι ψηφοφόροι), αποτελεί από τις πιο μαύρες σελίδες την σύγχρονης ιστορίας μας. Αποστρέφονται δεικτικά τον φασισμό και συμπεριφέρονται φασιστικά οι ίδιοι με μανδύα δημοκρατίας. Πόσο αυτό το πολίτευμα θα προστατεύει αυτούς που το διασύρουν?

Όταν φτάνει κάτι στο τέλμα δύο λύσεις υπάρχουν πάντα. Πρώτη η αποδόμηση και δημιουργία ξανά με σωστές ρίζες. Δεύτερη και με μεγαλύτερο ρίσκο η αλλαγή. Επειδή η δεύτερη δεν έχει ξεκινήσει καν ως λύση επικεντρωνόμαστε στην πρώτη.

Η αποστασιοποίηση δίνει την καλύτερη προοπτική. Μόνο όταν αποστασιοποιηθείς από το πρόβλημα το αναγνωρίζεις. Μόνο τότε είσαι νηφάλιος και μπορείς να δώσεις λύσεις.

Χωρίς να μακρηγορώ η αλλαγή προέρχεται από εμάς τους ίδιους αφού πρώτα βέβαια μας ‘ταρακουνήσουν’ αυτοί που πρέπει. Ο λαός ήταν και θα είναι ‘κοπάδι’. Ο βοσκός είναι αυτό που κρατά την συνοχή.

Αλλάζουμε βοσκό ή παίρνουμε το ρίσκο της ελεύθερης βοσκής?

Εις το επανειδείν.

Δημοσιεύθηκε την 14/02/2013 από supporterslead

Για εππαγγελματίες αλλά και για εμάς τους Ερασιτέχνες!

Διατροφογνώστης

Από Κωνσταντίνα Μπακλώρη,Κλινική Διαιτολόγο-Διατροφολόγο MSc,RD

Με το Euro να εξελίσσεται, τα μάτια μικρών και μεγάλων είναι στραμμένα στη στρογγυλή θεά αλλά και τους πρωταγωνιστές του γηπέδου. Ποδοσφαιριστές που εμπνέουν με την απόδοσή τους κάνουν τους φιλάθλους να τους θαυμάζουν και να ονειρεύονται να ήταν οι ίδιοι στη θέση τους. Όλοι όμως ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για να μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να αποδώσει τα μέγιστα δεν χρειάζεται μόνο ταλέντο και αφοσίωση στις προπονήσεις αλλά και ένα υγιές σώμα που λειτουργεί σωστά.

Κατά τη διάρκεια ενός 90λεπτου αγώνα, η μέση απόσταση που θα διανύσει ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ξεπερνά τα 10 χιλιόμετρα, κινούμενος με μια μέση ταχύτητα των 7 χιλιομέτρων/ώρα. Η προσπάθεια που χρειάζεται για να καλύψει αυτή την απόσταση χωρίς μόνον να τρέχει αλλά και να αναπηδά, να αλλάζει κατεύθυνση, να μειώνει και να αυξάνει την ταχύτητα του είναι μεγάλη και απαιτεί τα ανάλογα αποθέματα ενέργειας. Η ενέργεια…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.089 επιπλέον λέξεις

Δανεικό αλλά αυθεντικό!

Δημοσιεύθηκε την 13/02/201314/02/2013 από supporterslead

Είμαι γέννημα της δικής σου αναρχίας…

2013-02-13 11:00:06

της Χαράς Νικοπούλου
Eίμαι παιδί του ’74… Όχι μη γελιέσαι Έλληνα… Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου… δεν γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου… Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες… εκεί στον τύμβο της Μακεδονίτισσας… 22 Ιουλίου 1974… Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου Μου είπες πως είμαι…τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα… Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…
Μου έμαθες τα πρώτα Ελληνικά, με δασείες-περισπωμένες,… μα πριν καλά-καλά τα μάθω τα κατήργησες. ενώ ήμουν Δευτέρα δημοτικού Με έντυσες με μπλε ποδιά… αυτή για το σχολείο με τ’ άσπρο γιακαδάκι… κι όταν άρχισε να μου αρέσει την κατήργησες. Πάντα για το καλό μου, χωρίς να με ρωτήσεις…
Με έμαθες να λέω τον εθνικό ύμνο και πλήρωνες δασκάλους για να με μάθουν πως τιμιότερον απάντων εστί η πατρίς. Μα σαν μεγάλωσα άφησες τη σημαία να χαθεί στον βράχο των Ιμίων…

Με έβαλες να μάθω ιστορία για να μπω στο πανεπιστήμιο και αρχαία ελληνικά. Μα σήμερα μου λες πως η Μακεδονία είναι τα Σκόπια και η Θράκη μας Τουρκία…
Σαν έγινα έφηβη με έβαλες να δω τον Λάλα αλυσοδεμένο να χάνει τη ζωή του για εσένα… Και σήμερα εσύ δίνεις ιθαγένεια στον κάθε αλλοδαπό μα όχι στον Έλληνα τον σταυρό… για φαντάσου…
Μου δίδαξες σαν ήρωα και εθνάρχη τον Βενιζέλο… μα σαν έγινα δασκάλα τον βρήκα να προδίδει εσένα Έλληνα …θυμάσαι τον Γενάρη του 34…εκεί στη Σουηδία… προτείνει για το Νόμπελ της Ειρήνης τον σφαγέα των προγονών μου Κεμάλ…!!!
Μου ζήτησες να έχω κριτική σκέψη… μα έκοψες την έκθεση ως μάθημα και λογοκρίνεις τη σκέψη μου… Βλέπεις εγώ για εσένα είμαι ακραία…
Μου έμαθες στο σχολείο πως πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία κι όταν σου ζήτησα να με αφήσεις στου χάρτη την πινέζα… εκεί στο Δέρειο… κι οχι στο Κολωνάκι… με ανάγκασες να βάλω μέσο τον πατέρα μου για να μη με διώξεις από εκεί…
Μου έμαθες προσευχή… μα τώρα πια μόνο για Χριστό δε θες να μου μιλήσεις..
Σου ζήτησα να πάω στην πρώτη τη γραμμή και μ’ άφησες μονάχη…
Μου έμαθες όμως καλά πως το Προξενείο κι όχι εσύ είναι εκεί και έχει όνομα… ε;… Ιλμή… ε;… Απτουραχήμ..ε;… Αλή..ε;… Μουαρέμ… ε;…
Μου ζήτησες να εργάζομαι σκληρά… για εθελοντισμό μιλούσες… μα όταν το ‘κανα κι αυτό έστειλες τους »δραγουμάνους» να μου πουν πως δε θέλουν να κάνω επιπλέον μαθήματα στα πομακόπουλα γιατί σε ενοχλεί… τα παίρνω βλέπεις από την αγκαλιά του Προξενείου…
Και εγώ… εγώ μεγάλωνα μέσα σε μια αντίφαση… στο μαύρο και το άσπρο…
Μα χθες βρέθηκα κάτω στο υπόγειο του σχολείου… σε είδα εκεί κάτω Ελλάδα… ήσουν εκεί… πίσω απ’ τις κουτές. σκονισμένη… κοιτώ το άγαλμα του Αλέξανδρου αραχνιασμένο… μόνο εγώ και εσύ…η προτομή του μέγα Αλέξανδρου…
Δάκρυσα… πόνεσα…μα σε άκουσα Ελλάδα απ’ τη φωνή του…
»Ποιος είναι εθνάρχης» με ρωτά…»ο Βενιζέλος;.. ποιος αγωνίζεται σκληρά… ο Γιώργος απ’ τα ξένα;
Για σκέψου εσύ δασκάλα… με ξαναρωτά… αν τώρα εδώ μέσα, από την πόρτα έμπαινε και ερχόταν κι ο Κολοκοτρώνης… και μας ρωτούσες και τους δυο ποιο μέρος της Ελλάδας θα θυσιάζαμε στο χθες για χάρη της ειρήνης… Μακεδονία ή Ήπειρο… Θράκη ή το Αιγαίο…

Αναλογίσου εσύ δασκάλα… θα το σκεφτόμασταν πολύ;
Τι να διαπραγματευτώ… τη γη μου ή το νερό μου;… μα εσύ δασκάλα δίδαξες εκείνον ως εθνάρχη… και όχι εμάς …εμάς κλειδώνεις στα »μπουντρούμια»…
Ελλάδα μες στις αντιφάσεις σου… ξεχνάς τα σύνορά σου και τον εχθρό ποτίζεις εδώ μέσα… προδότες ελληνόφωνοι… διαλέξτε επιτέλους τον Λεωνίδα αρχηγό…ή μήπως εφιάλτη;… κι ιστορία θα φερθεί ανάλογα εις τον καθένα…
Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών… γιατί έχουμε ειρήνη!!!!
Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία…
Φτάνει, δε θέλω πια να ακούω τη φωνή σας …γιατί πιστεύω στο έθνος μου κι όχι στο »nation» που θα ’λεγε και ο »μέγας» ο Γιωργάκης… το έθνος είναι ελληνικό, είναι ήθος και έθος ρωμιοσύνης… το »nation» είναι η »φύση» του… εκ γενετής προδότης…
Κι’ αν όλα αυτά δε σ’ άρεσαν »λόγιε», »πολιτικέ» δημοκρατίας, να το θυμάσαι …
είμαι δημιούργημα της πιο παράλογης… δικής σου αναρχίας..
ΧΑΡΑ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ…

Δημοσιεύθηκε την 13/02/201314/02/2013 από supporterslead

Να και κάτι που δεν μπορούμε να χαλάσουμε!!!

Olympia.gr

Τρόφιμα χωρίς ημερομηνία λήξης

Εκείνο το ρύζι με ημερομηνία παραγωγής 1982 που ξέμεινε στο ράφι της κουζίνας και θα το πετάξετε χωρίς δεύτερη σκέψη, στην πραγματικότητα αν το μαγειρέψετε θα είναι τόσο γευστικό -και ασφαλές λένε οι ειδικοί- σαν να το αγοράσατε σήμερα! Και δεν είναι μόνο το ρύζι. Σε μια εποχή που είμαστε πλέον απολύτως πεπεισμένοι ότι τα πάντα γύρω μας έχουν ημερομηνία λήξεως, η φύση φροντίζει να μας δώσει μια ανάσα αισιοδοξίας: υπάρχει και κάτι που διαρκεί για πάντα: 8 αθάνατα προϊόντα «βρυκόλακες» (όπως συνηθίζουν να τα αποκαλούν οι επιστήμονες) της διατροφικής αλυσίδας, ακριβώς επειδή ο χρόνος δεν τα αγγίζει. Διατηρούν όλες τις θρεπτικές τους αξίες, την ποιότητά τους και την υγιή όψη τους όσοι… αιώνες κι αν περάσουν. Για φαντάσου!

1. Μέλι

Το μέλι διαρκεί επ’ αόριστον. Μπορεί να αλλάζει χρώμα και υφή (ή

Δείτε την αρχική δημοσίευση 528 επιπλέον λέξεις

Δημοσιεύθηκε την 13/02/201314/02/2013 από supporterslead

Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να περιμένουμε λύσεις από τους πολιτικούς και να στηρίξουμε 2-3 εισαγγελείς που προσπαθούν εν μέσω πιέσεων να κάνουν το αυτονόητο??

Olympia.gr

Στα χέρια του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγορίου Πεπόνη βρίσκεται μία ακόμη σκανδαλώδης σύμβαση έργου της ΔΕΗ. Από επίσημη καταγγελία του πρώην στελέχους της ΔΕΗ Αναστάσιου Πέτρου προκύπτει ότι η διοίκηση της ΔΕΗ ακολουθεί για ακόμη μία φορά λανθασμένους χειρισμούς σε ότι αφορά έργα που αν μη τι άλλο ζημιώνουν την Επιχείρηση με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Αυτή την φορά η Επιχείρηση προχώρησε σε διακήρυξη διαγωνισμού για την κατασκευή και εγκατάσταση ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Ρόδο.

Το έργο δημοπρατήθηκε, ο ανάδοχος επιλέχθηκε, η σύμβαση υπεγράφη, ωστόσο έλειπε μία σημαντική λεπτομέρεια: Το οικόπεδο που επρόκειτο να κατασκευαστεί η μονάδα!

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Στις 30 Ιουλίου 2009 υπεγράφη σύμβαση με αριθμό

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.128 επιπλέον λέξεις